http://hiphopepicentrum.fora.pl

SuperKania

01. [To] Tylko Raz 01

02. Intro

03. [To] Tylko Raz 02

04. To-Samo

05. Retro 01

06. Nie Jestem Dawno

07. Wibracja 04

08. Szósty Zmysł

09. Retro 02

10. Cepelia

11. A Mieliśmy Być Poważni...

12. W Branży

13. Gubisz Ostrość

14. Dziś

15. Retro 03

16. Nie Jestem Dawno [Ajron Remix]

"dobry towar to dobry bit, dobre słowa. ta płyta jest bezcenna weź ją dobrze schowaj!"

Dziś kończę moją małą trylogię Smile

była już sylwetka Pezeta, była "Muzyka Klasyczna", a teraz czas na "Muzykę Poważną"....a może w najblizszym czasie "Muzykę Komercyjną"... nie obraziłabym się Smile

)Obie wydane już płyty porządnie zamieszały na polskiej scenie muzycznej... obie są wyjątkowe, oryginalne, jednakże diametralnie inne. Noon, znany chyba wszytskim (prawie:P) producent zbudował na "Muzycznej Poważnej" swego rodzaju przedstawienie inspirowane elektroniką. Przez pewne grono słuchaczy i "znawców" krytykowane, przez innych docenione ze wzgledu na dźwieki dalekie od tego, czego mogliśmy posłuchac na rodzinnnych produkcjach. Na albumie nie znajdziemy już "hiciorów" na miarę "Seniority" czy "5-10-15", ale możemy poszukać kilku innnych, zalezy to wszystko tylko od tego, jaką miarą je zmierzyyymy:D Jeśli szukamy numerów ktore nie są oczywiste, ktore możemy odkrywać coraz to na nowo, wracać do nich, doszukiwac się aluzji, własnych przeżyć i przemyśleń, to wszystko znajdziemy na tym cd-ku:)

Jest bardzo osobista i tym głownie różni się od poprzednich dokonań Pezeta, wydana przez EmbargoNagrania w 2004 roku. Zastosowano na niej dość specyficzny zabieg artystyczny, otoż dwa numery zostały podzielone i umieszczone w różnych miejscach płyty - staje się ona przez to bardzo spójna, chodź momentami przewidywalna.

Jak już wyżej wspomniałam, Noon prezentuje nam klimat inspirowany elektroniką, nadal są to jednak dobre, żywe bity... są dość typowe, szczegolnie dla słuchaczy, ktorzy poświęcili czas na "Gry studyjne".

Tekstowo hmmmm.... zmienia się tematyka, sam Pezet nie zmienia stylu, to wciąż ten cudowny dwuwarstwowy rym, ciekawy flow i fajna barwa:) przekaz jest jasny...

Wprowadzają nas w klimat "Muzyki poważnej" dwa tracki, rymowane jednak pod jeden bit. Mowa tu oczywiście o "To tylko raz 1" i "To tylko raz 2" - "tylko oryginał ma ten dobry klimat", Paweł nawija o nielegalnym kopiowaniu płyt, ściąganiu muzyki z netu... robi to jednak baaaaaardzo stylowoo... :>

Kolejno słyszymy "To samo" - to swietny numer, jakich na płycie nie brakuje, z ciekawym, może troszkę zbyt elektronicznym bitem Noona- ratuje go trafny tekst "wciąz to samo ... zmienia sie poogoda i wiek, wciąz to samo - tamtych tylko szkoda Ci jest... wciąz to samo kilka nowych twarzy no i szary tydzień..."

Czas teraz na drugi wyżej wspomniany już pocięty track:) "Retro 1" - to znów świetny numer... "troszkę refleksyjny", "troszkę melancholijny" z cykającym zegarkiem... bit znów tu nie jest arcydziełem i znów ratuje track Pezet..."pieniądz i czas to najwięksi terorryści" to chyba najbardziej trafna myśl (zdaje mi się, że myśl Sokoła - dopisek upierdliwego Przezesa Azbesta hehhe) - Paweł mówi o tych, którzy odeszli ale wbiając się idelanie w rytm wystukiwany przez zegarek...

Kolejny numer to "Nie jestem dawno"- nakręcono do niego teledysk - raczej nie wybitny i umieszczono go na singlu promującym album... jest jak wszytsko na tej produkcji, dobry, ale czy najlepszy...:> tu bit'u nie ratuje Pawel, jest ciekawy, troszkę bardziej ciepły (a ja w takich gustuję Smile

)))), mroczny... tekstowo numer jest idelany... nie ma wpadek ani dotyczących poprawnej polszczyzny, rymów... raper nie unika nawiązań do sytuacji w rodzinnym domu "Żałuje dziś, tyle chwil, wszystko przepadło ...te same myśli, myślę ile tu jeszcze zostanę...Ty dasz mi siłę, będzie lepiej..." - cudowny klimatyczny numer:))

Dalej Noon raczy nas "Wibracją", a pozniej Pezet "6 zmysłem" - bezapelacyjnie najlepszy numer na płytce!! i jeden z najlepszych w historii poslkiego hip-hop'u. Trafne ujęcie rzeczywistości i swietne podsumowanie przeszłości, pewna doza ironii - "w tym kraju pijesz gdy sie cieszysz, piejsz gdy jesteś smutny, ludzie zmienili miłość do zycia w miłość do wódki..." Chyba nienalezycie doceniony, ale jak bardzo charakterystycznyyy. "czysta wodka, cały stół w ogórkach, browar i gorzka żołądkowa... ja zostaję tu do jutra". Ja już po pierwszym przesłuchaniu byłam pod wielkim wrażeniem... nie spodziwałam się, że mój ulubiniec sięgnie do historii PRL-u i chyba bardzo dobrze, że skupił się jednynie na "pociągu do kielicha" - bo chyba "czerwonym czasom" zbyt dużo zawdzięczać nie możemyyy....

"co się stało z tymi którzy byli przy moim boku, co sie stało z nimi?? dla nich łza w oku..." -słyszymy kolejną część Retra. Paweł na wykorzystanych już wcześniej bitach opowiada kolejną smutną historię... nie pozostawia nas jednak długo w takim klimacie...

Cepelia... a pożniej wyśmienite "A mieliśmy być poważni...", w którym żaden z muzyków nie jest poważny... "wóda- bar wóda-bar parkiet-teklia, patrzę, piję Noon robi postępy... do chodzenia już używa nóg i jednej reki" Smile

Można się naprawdę powaznie uśmiać przy tym, ani troszkę poważnym, numerze:) Tak przy okazji, to warto chyba zauważyć, że w takich "bansowych" trackach Pezet spełnia się w 100%! Przy numerkach w jego wyknaniu naprawde dobrze wchodzi tekila... Nie upierając się przy tym, że jest najlepszym poslkim mc, można chyab stanąc w zaparte, że bannnnnnsuje świetnie:) "leje się tekila.. a my?? staramy się jej nie wylać" hehe...świetny jest w tymmmm....

Płytka zwiększa obroty i naszym zmysłom ukazuje się kolejny miodny track - prawdziwa ambrozja:) dla ludzi zmęczonych już narzekaniem na brak kasy i nieuczciwych wydawców.. "W baranży" to swego rodzaju jęk młodego człowieka, który jest jak najbardziej świadommmmm... tego co jest przed nim i co jest zaaaa... słowa "mam 23 lata więc życie przede mną, siada mi gardło, żołądek, płuca, serce tak często... że w nocy nie spię przez to (...) ja nie chcę być w branży, ja chcę robić swoje" te chyba najdobitniej zapadają w pamieć... szczegolnie ze względu na to, że są dość paradoksalne dla znających dobrze twórczośc Pawła (mówię to o tych wszystkich starych trackach np. Azzizi, Mam to kotku, 5-10-15...)

"Gubisz ostrość, wspomnień kalejdoskop..." to wycięty fragment ze "Swiateł Miasta"- "Gubisz Ostrość" to dobry, ale nie zapadając w pamięc numer... fajny muzycznie... nie rewelacyjny ale fajjjny:D

Płytka niestety chyli się ku zakończeniu... mamy jednak przed sobą jeszcze trzy trzymające poziom tracki...

"Dziś" to krótki monolog Pawła, troszkę dramatycznyyyy, ale cóż.. w zyciu bywa róznie "Chcę to co umiesz ty, wiesz ty umiesz kochać, ja umiem unieść się na szczyt i uśmiech kryć I już nie cofać i... "

"Retro 3" to kontynuacja tego, o czym pisalam już wcześniej... inna historia, bardzo spojna z dwoma poprzednim na tym samym bicie, z tym samym refleksyjnym przekazem.

Na koniec czeka na nas remix "Nie jestem dawno"Ajrona... hmmmm.... dość kontrowersyjny... przez wykorzystanie bezprawnie fragmentu pisoenki "Błaganie" płyta była o włos od wycofania ze sklepów, sparawę na szczęscie załatwiono polubowanie...

Reasumując, płyta jest utrzymana na bardzo wysokim poziomie, nie ma numerów, który wyjątkowo wybija sie pod względem artysycznym i tych, kóre odstają od produkcji... Zaraz po Łonie to najlepsza płyta 2004 roku, prawdziwa uczta dla zmysłów Smile

Płyty po jednym wysłuchaniu napewno nie zrozumiemy... nie w takim stopniu jaki jest założeniem tego jakże charakterystycznego duetu Pezet/Noon. Osobista, z głebokim przekazem, zmusza słuchacza do refleksji i ustosunkowania się do niej...to prawdziwy kozak:D widac na niej dokłądnie, jak bardzo na przestrzeni ostatnich lat Pezet rozwinął swe umiejętności. Do tej płytki możnemy wracać, wracać, wracać, wracać... i za kazdym razem odnaleźć w niej coś nowego... gorąco polecam... Smile

Przeczytałam kiedyś o tej płytce, że tekstowo sa to dwa kroki do przodu, muzycznie jeden w tył - i chyba nie sposób się z tym nie zgodzić....

"Skąd te wersy? Skąd to brzmienie?...Wrzuć to na słuchawki i niech trafi prosto w Ciebie".